Via een vriend kwam ik in het bezit van 2 vers geschoten grauwe ganzen. Elk jaar worden er in Nederland vele van deze mooie dieren afgeschoten en ik vind het eigenlijk wel zonde dat we ze niet gewoon opeten. Ik hou – naast klooien- erg van koken en ik had nog nooit een gans bereid. Via YouTube is het een koud kunstje om te leren een gans te villen. Vooral het borstfilet is erg lekker en smaakt naar een goede biefstuk.

Maar wat doe je met de rest van het dier? Zonde om zomaar weg te gooien. Ik had een mooi klooi-idee. Ontdoen van de borstfilets bracht ik ze naar de Veluwe. Sinds de wolf daar weer terug is, leek het me ene geweldig idee om de ganzen als lokvoer bij mijn wild camera’s te leggen. Ik was ook wel benieuwd hoe lang het duurt voordat de kadavers helemaal verdwenen zijn en natuurlijk welke dieren hier dan op afkomen.

Helaas is de wolf niet voor mijn camera verschenen. Overdag was het een komen en gaan van verschillende buizerds. ’s Nachts werd de voederplek het domein van een boommarter. Elke nacht verscheen het dier om zich tegoed te doen aan de grauwe ganzen.

Door het koude weer bleven de ganzen kadavers verrassend lang goed en heeft het zeker twee weken geduurd voordat er vrijwel allen nog wat botten en veren over bleven.